Acılar; göz sularını emerek beslenir,
Yiğitlenir yürek, sevda düşende;
Ağır yokuşlarına uzanır ağıtlar;
Uzanır ağıtlar, sevdalara düşende.
Bir Köroğlu mayalanır deli yürekte;
Dağın zirvesine ulaşır dağ yolları,
Ayvazlar duymaz Koroğluları,
Yürek kabarıpta dara düşende.
Dağlar ses verir Koroğluların sesine,
Dağ başları yankılanır titreyerek,
İsmini alır naraları, naralanarak,
Köroğlular hür dağlara düşende.
Ağıtlar; uzar acılara karıştıkça.
Yollar çatallanır, yol baştan ıradıkça,
Yiğitler daha da mertleşir açıkça,
Sevdalı yüreğe bora düşende.
Acılar; gözyaşlarını emerek beslenir;
Ağıtlar; uzar dile düşende, çöreklenir;
Dağ başları gibidir başım, sislenir;
Yürek kar yerine, kora düşende.
Kayıt Tarihi : 18.12.2003 20:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!