Bir gözyaşı süzüldü gözümün birinden
Takip ederken bir başkası diğerinden
Bir sarı yaprak eksildi bahçedeki ağaçtan
Rüzgarla sarsıldı bir çiçek koptu yerinden
Sonbahar hüznü anlatırmış satırlarda hep
Akıp giden dünün hazan ırmağı gönülden
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta