Düşen Son Yaprak Şiiri - Salih Ziya Tıkır

Solgun bir sonbahar …
Dökülen yaprakları izliyorum.
Yarı aralık penceremden
Sarının bütün tonlarını
Ve çıplaklaşan ağaçları görüyorum.
Eksilen, beni terkeden günlerimi,
Acaba kaç yaprağım kaldı ağaçta,
Diye düşünüyorum.
Ve düşen her yaprak
Bir gün mü ay mı yoksa yıl mı, bilemiyorum.

Her insan doğar, büyür, yaşar
Ve sonunda toprağa düşer, çaresiz
Ağaçtaki yapraklar gibi, biliyorum…
Ne olur düşmesin yapraklar, üşümesin ağaçlar
Hiç gelmesin sonbahar, geçmesin zaman…
O, son birkaç yaprak var ya
Onlar da düşmesin istiyorum…
Ama heyhat! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !
Benimkisi sadece dilemek…
Görmemek için penceremi kapatıyorum