Düşen son yaprak Şiiri - Metehan Şimşek

Karşımdaydı işte

boynu bükük yapraklar
ve bir sonbahar ritmi
hüzünlü
sesler var kalabalık
ve sessizlik hiç yoktan
mutluluk var toprakta
ama cansız ve garip
korkutuyor gökleri
korkuyor tenler, ruhlar

Bir yaprak daha düştü...

"Dur!" dedim, döndü son kez
bakışları ruhsuzdu
ve sevgisiz, umutsuz
n'aparım dedim, sensiz
ve o son yaprak da düştü
geride ten kaldı yalnız
geride toprak kaldı
saçma sapan ve kansız

Kalbim üç damla gözyaşıyla ıslandı.