Bana kol kanat olup uçmayı, öğretecekti,
Kanatlarımı kırdı, düşen hayallerimle kaldım.
Bir zamanlar gökyüzü, ellerimde süzülen bir masaldı,
Şimdi, yerle gök arasında kaybolan bir umut kaldı.
Yelkenlerim rüzgarla yarışırken,
Artık sessizliğe teslim olmuş umutlarım.
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta