Sürünelim biz yine her gün
değmeyelim mirim şu ışığa! ..
Bırakalım bu meşk-i, yalanı
ayakta kadeh tokuşturanlara.
Ufaktan voltamız var, yavaştan!
Sessizce uzayalım biz mirim! ..
Açıkta gün denize düşmüş;
yüzelim kollara kuvvet haydi.
Boğulacak canları bilir be deniz;
en karanlık dibine biz batalım! ..
Çay var! Fincanı ince belli
beline sarılalım ufka uzanmış;
şu yüzyıllık çınarın dibinde,
gölge de ağrımızı doldurup
şerefine yudum yudum be mirim! ..
kahrımıza içelim, birbirimize.
Sürünelim biz yine her gün gibi
yamaçları kazıyalım uğrunda!
Def edilen bütün şu günahları
alalım üstümüze, ağırlaşalım!
Düşelim biz mirim yükseklerden;
dibi bizim olan bu uçurumların,
serindir yeri, hiç bunalmayız! ..
Gel buluşalım be mirim biz
düş kırıklığın da! Hayret bir yana
biz bir yana, düşelim gerekirse ölmek için! ..
Kayıt Tarihi : 30.7.2014 00:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!