Düşeceksin Taş Kalplim Şiiri - Mehmet Yaş

Gittiğin yolu sonu uçuruma uzanır,
Ummadığın bir anda düşeceksin taş kalplim.
Ne desem yalan gelir doğru diyen suçlanır,
Sonunda gerçekleri göreceksin taş kalplim.

Bir gün bana dönsen de zaman hayli geçecek,
Her hayalin kanını yudum, yudum içecek.
Yaşanan mutlu günler birer, birer bitecek,
Sende bahtına boyun eğeceksin taş kalplim.

Gidene dur diyemem mademki gidiyorsun,
Güle, güle git haydi daha ne bekliyorsun?
Bu dünya eden bulur dünyası biliyorsun,
Nasıl olsa cezanı çekeceksin taş kalplim.

Ben sayende alıştım her derdin cefasına,
Kapıldım gidiyorum bir hayal deryasına..
Sarı bir yaprak gibi hayat kasırgasına,
Sende er geç boynunu eğeceksin taş kalplim.

Yolunda yorgun düştü sana açık kollarım,
Buz tutmuş içerimde sımsıcak duygularım,
Sana değil seninle giden ömre yanarım,
Çünkü sen nasıl olsa döneceksin taş kalplim.

Artık endişeliyim senin mürüvvetinden,
Usandım, kederinden, gamından, kasvetinden..
Bazen güzelliğinden, bazen de servetinden,
Hayatın sillesini yiyeceksin taş kalplim

16.09.1974 / Konya