Gün kaybolurken,mor renkli dağların ardında
Kıyıda çırpınır kimsesiz dalgalar.
Döverken beton duvarları, adeta isyankar
Korkar belki gecenin ıssızlığında
Ben gibi çaresiz,sen gibi bir, vefasıza ağlar.
Yalvardım,el açtım umutlara,Tanrıma
Son versin istedim akan gözyaşlarıma,
Kayıp uzaklarımdan baktın yitik aşkıma.
Birgün düşeceksin biliyorum, sisli anılarıma
O gün de solacak, yine kaybolacağım yalnızlığımda..
Kayıt Tarihi : 22.1.2012 00:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!