Nerden bilebilirdim ki bu kadar acıylaa yüreğimin yanacağını
Nerden duyabilirdim ki kalbiminn sevgiyle hıçkırıklarını
Ah neden sever ki insan
Nerden bilebilirdim gözyaşlarımın bu kadar çok akacağını
İçime gömülüp yaşamak mı deve kuşu misali
En zoruydu acımasızdı
En deriniydi duyguların isali
Bence sevmek bana göre çok zordu
Yalnızlığıma ağlardım hep
Şimdi ise çaresizliğime ve gurursuzluğuma
Konuşamamaya, kalbimimi susturamamaya
Halbuki o kadar alışmıştım ki sessizliğe
Sürekli içimi yiyor kalbim susma konuş diyor
Susma haykır içindekini, iyi de olmuyor
Her şey o kadar zor ki olmuyor yapamıyorum işte
O başkasına bakarken olmuyor
Arkadaşlarım gururdan bahsediyor
O ne? ben de neden yok?
Neden bende gurur yok?
Neden neden neden hep ben ağlıyorum?
Herkes mutlu, herkes umutlu
Bende mutlu olmak istiyorum ama olmuyorr
Hayat bana izin vermiyor
Çok mu zor bi kerede ben sevilsem
Yokuşun en ucundayım
Sadece ağlıoyrum
Bir rüzgar esse düşücem
Ve o rüzgar esti
Söyleyemeden hissettiklerimi gidiyorum
Ben seni çok seviyorum
Kayıt Tarihi : 24.11.2008 19:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!