kiralık katiller vuruyordu düşlerimi
kül rengi sayıklamalarla sana uyandım
konteynırlar umut taşıyordu ölü şehrin çöplüğüne
saat dört sularıydı
ve bir tükürük gibi yüzüme çarpıyordu
nekrofili yalnızlığım
ki ben
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta