Düşe kalka yürüdüm Şiiri - Aydın Bayrakdar

bu ömrü yaşamaya marazımla başladım
düşe kalka yürüdüm tökezimle başladım

kara bulutlar sardı derbeder benliğimi
felah tefekkürüne niyazımla başladım

yemeğin fazlasına asla talib olmadım
karnımı doyurmaya çerezimle başladım

bir aşk türküsü duymak istedi doymaz kalbim
davulumla zurnamla ve sazımla başladım

bir lakab zarureti doğdu sevdiğim için
beni anlamazımla aymazımla başladım

ayrılıkda vebal kimindir merak ettim
adaleti tartmaya terazimle başladım

kaç parçadan oluşur saadet denen mefhum
ben yine kıtlığımla çok azımla başladım

belki çok kimselerin gözünde muğlakdım da
kendimi ifadeye mecazımla başladım

biz rüşdümüzü ispat edelim de gün batsın
çileye tahammülle ve azimle başladım

ağustos sıcağında tir tir titremekteyim
ısınmanın keyfine ayazımla başladım

bazen de yaktı beni kara sevda ateşi
alevimle közümle yalazımla başladım

bir dudağa hasret çekmek nedir öğrendim
hayalini kurmaya kirazımla başladım

yolunu şaşırır da güler mi bize talih
kısmete göz kırpmaya fantazimle başladım

her insan gibi ben de hata yapabilirim
cezamı kendim kestim infazımla başladım

müflislerden gelirmiş en güzel nasihatlar
ben de öğüt vermeye çömezimle başladım

kendimi hiçbir zaman agâh görmedim zira
sesimi duyurmaya vaazımla başladım

bir beygirin sırtında tur atmayı düşündüm
safkan at bulamadım melezimle başladım

akıbeti bilinmez zihni seyyar seyyahın
yolun sonunda ne var farazimle başladım

yarim için aşmaya kalktım koca denizi
küreğe asılmaya poyrazımla başladım

sevgi ve muhabbettir Aydın’ın her siftahı
sanmayın ki öfkemle garezimle başladım.

20 Eylül 2022