Düşe Kalka Büyür Sevdalar....

eteklerine bahar değmiş
çocuklar gibi sancılıdır,
her yeni açan sevda
gülüşünde tomurcuk kokusu
saçlarında
gündoğumundan izler taşır
gözü dışarda
aklı oyunda
yüreği kıpır kıpır
kulağı kirişte
heyecan dorukta
ayağı eşikte
salına salına dolaşır

- sevda papucu yarım
- çık dışarıya oynayalım

Kiminde
bir ağaç kovuğuna
saklar neşesini
kiminde
bile isteye
sobeletir kendini
saçını çeker durduk yerde,
aşağı mahallenin delisi
saldırır can havliyle
ısırır ellerini
toz kondurmaz
çizik çizik yüzüne
çalı çırpı yaptı der
burnunu çeke çeke
siler gözlerini
mintanının yenine

- bana ne bana ne
- oynamıycam işte

vazgeçer birden
mızıkçılık etmekten
unutur olanları
dalar oyuna yeniden
aşılmaz duvarlara tırmanır
tutulmaz dallara asılır
duvar çarpar yüzüne
dal kırılır elinde
bir de sırtüstü düşer
kan dolar yüreğine
sevineni çok olur
güleni de bu hale
kendine gelemeden
bir ses gelir öteden
kırık pencerelerden

- sana ne demiştim ben
- eve dön şimdi hemen

ne mümkün bundan sonra
çıkmak artık sokağa
büyük cezadır ona
camdan bakmak bahara
olur mu ama böyle
bu çok büyük haksızlık
adı sevda bir kere
onun işi haylazlık
yüzü çizik dolmuşmuş
dizleri per perişan
olsun varsın ne çıkar
siz de bilirsiniz ki
laf anlamaz çocuklar
hem ne demiş atalar:

- düşe kalka büyür sevdalar -