Düşe Kalka Şiiri - Yasin Evliyaoğlu

Düşmelisin kalkmak için.
Fırtınanın sürüklediği gemi gibi,
Dümenin kontrolünü yitirmelisin;
Fırtına sonrası sessizlik için...

Kaybetmelisin bulmak için.
Ayrılık kapını çaldığı vakit
Sessiz çığlıkla sessiz kalmalısın;
Bir sonraki visal için.

Canın acımalı, gözünden akan yaş
en sevgili olmalı.
Mavera ötesi beraberlik için susmalısın
Ve çektiğin cefa senin şahidin olmalı.

Düşmek alın yazın gibi görünsede,
kalkıp yine koşmalısın,
Her düştüğünde yine kalkmalısın.
Sevginin gücüyle engelleri aşmalısın...
Dünyada engeller yorsada seni,
Kanatlanıp ötelere ötelere uçmalısın.