Düşe Düşmek Şiiri - Yorumlar

Çocukluğumuz ki cocuklaştırır bizi her düşlendiğinde; her usumuzun kapısını çaldığında, araladığında...
Oracıkta, karşımızda beliriverence hem sevecen, masum ve hem de yaramaz ve belki de geveze... O çocukluğun ellerimizi helip bulması, sıkı sıkı tutması, sadık kalması şimdiki bize, belki de benliğimizi ve hafızamızı zinde tutan etkenlerden biridir. Biz bu duyguları yaşadığımızda hem hüzün, sevinç hem de özlem duyarız o gerilere, o günlere. Paradoksal olan hem çok uzaklık duyarız o günlere, hem de "kendimizle" ne çok haşır neşir olduğumuzu kanıksarız...
Görüyorsunuz sevgili Hümeyra, şiiriniz beni öyle çok etkiledi ki aldım başımı gidiyorum ben de, sizinle...))
Sıcak, güzel, zeki ve masumdu o çocuk. Çok yaşasın o çocuk ve düşleri...
Kutlayarak sevgi ve tebessümlerimi bıraktım.

İçimizdeki çocuğa da kulak vermeliyiz ara sıra da olsa saflaşır ruhumuzu yıkar çocukluğumuzu yeniden yaşamak rüyamızda da olsa sevgi eker yüreklerimize Yüreğinize sağlık keşke çocuklar gibi saf ve temiz kalabilsek

Şiirinizi
beğeni ile okudum

İçimizde ki çocuk ne zaman kaybolur gibi olsa hep yeise kapılırız nedense..

O yüzden o hep dursun orada. Düş de bile olsa..

Çok güzeldi sevgili öğretmenim.. Yüreğine sağlık..

Sevgilerimle..

Sayfama gelince çok mutlu oldum. Değerli yorumlarınızı okurken aklıma düştü sevdiğim bir şarkı ;
*Dağılır gider kara bir bulut dokununca bir dost eli..._______

En çok da yeniden bir arada olmak beni çok ama çok sevindirdi. İyi ki varsınız. Hep var olalım. Güzel gönüllerinize sağlık. Gününüz AYDIN olsun. Güç verdiniz. Teşekkür ederim...Sevgi ve selamlarımla.

(Ben her yorum altına nasıl cevap yazılır bilmiyorum , o yüzden toplu yazdım. Bağışlayın. Tek tek hepinize candan teşekkür ederim. )

Şiir hep aynı...
Hep yeni........................

Çünkü çocukluk öyledir...
Bayram sabahına kucağımızda uyandığımız ayakkabıyla kalkar arada bir..
Çoğu kez uçurtmayla koşar geceleri... Sabah, yorgun bakar aynadaki yüzü ona..
Erik, çağla toplamaktan kaç kez ağaçtan düşer de, fırlayarak kalkar yatağından..
Döner, kahkahayla karışır ağlama sesi...

Daha ne desem ki...
Geçecek bir mevsim değil çocukluk...
Ömür tamamda... Dört mevsim...
Ama hepsine yetecek bir çocukluk, her mevsim..

Gülümsedim Öğretmenim..
Bulaştı işte....:)

Kutlarım, tebessümle..

Çocukluk yılları onun için unutulmaz, hep aklımızda kırpıntıları vardır. Çirkinlikten, iki yüzlülükten, yalandan, çıkardan uzak, tertemiz bir dünya... Bu saflıkta gülüp oynamaz mı insan, yüzü hep gülümsemez mi? İçimizdeki bu çocuk yanımızdır bizi, bu meşakkatli günlerde yaşama tutunduran. Yüreğine sağlık.

Şiirdir ki o çocukluk yıllarımızla bu yaşlılık yıllarımızı karşılaştıran ruh. Güzel bir ruh ve içimdeki çocukluğun acısı tatlısı ile huzur ve huzursuzluğuyla, ne kadar da yaşamışız! Allah'ın verdiği çocukluğumuzu Yine Allah'ın izniyle yaşlılığımızı aynada görmekteyiz. Yazarın mukayesesi çok güzel olmuş. okunası bir şiir olarak bize sunulmuş.Kutluyorum.Yüreğinize ???+????????>?ve ellerinize sağlık. selam size. yeniden sayfanızda olabilme mutluluğumu yaşıyorum.

"düşe düşmek " güzel bir şiir başlığı. geçmişi anımsatan iki güzel sözcük.şiirdeki beceri kabiliyetinize hayranım. çok hoş anlatımlı şiirdi. beğeniyle okudum. tebrik ederim. selam size.

Şiirin eskisi olur mu?... Ya da olursa daha değerli olur mu?...

Şiir, duygularımızın yansımasıysa, 'eski şiirler' de bizi o günlere götürüvermesi açısından ne kadar değerlidir. 'Söz uçar, yazı kalır' bu işte!.... :)))

İçimizden geçenlerle yaşadıklarımız her zaman örtüşmez ne yazık ki... Bazen kutup kadar zıt da olabilirler. O anki ruh halimize göre de tercihlerimizi kullanırız. İşte biz, o anda oyuz!...

Ayna, sadece dış yansımadır, oysa bizi biz yapan içimizdir. Hayallerimiz yüzümüze yansımaz ki... umutlarımız da...

Şiir bunu ne güzel işlemiş. İç, dışa yine hükmetmiş.
O içimizdeki büyümeyen çocuklardır bizi güçlü kılan, hayatımıza yön veren.

İyi ki varsınız Sevgili Öğretmenim... Sağol, var ol, hep ol...

Sevgilerimle...