Mazinin közünde kavrulurum ben;
Çileyle kaynamış aşa benzerim.
Gurbetten gurbete savrulurum ben;
Yolunu yitirmiş kuşa benzerim.
Poyraza yenilmiş yaprak misali;
Suya hasret kalmış toprak misali;
Anadan ayrılmış oğlak misali;
Ruhundan arınmış taşa benzerim!
Gençliğin rotası yokuşa döndü;
Ne çabuk parladı, ne çabuk söndü!
Her mevsim ilkbahar, her gün düğündü;
Artık ala karlı, kışa benzerim..
Güneş benim yüreğimden doğardı.
Sevince kalbime yıldız yağardı;
Herşeyin bambaşka anlamı vardı;
Ben bugün bihalim, boşa benzerim!
Bahar muştusunu getirmez yeller;
Sevda türküsünü çalmıyor teller...
Lal olmuş bülbüller, kurumuş güller;
Erken uyanılmış düşe benzerim!
Halil GÜLŞEN
18/03/2008
Kayıt Tarihi : 18.3.2008 07:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!