Düşde gibiyim Şiiri - İbrahim Etem Ekinci

Başımdan dumanım eksik olmuyor,
Ağustos ayında kışta gibiyim.
Ömrüm yasla geçti huzur bulmuyor;
Hayali umutla düşte gibiyim.

Kaç kere öldüm de kaç kez dirildim,
Ağır darbelerle yere serildim.
Sendeledim düştüm sarhoş görüldüm;
Yer çekimsiz sanki boşta gibiyim.

Arkamdan dostlarım kem laf söyledi,
Kaçmak için kara günüm yeğledi.
Felek meydanına davet eyledi;
Yenik pehlivanım tuşta gibiyim.

Yaprağımı daldan döktü hazanım,
Hesabım tutmadı tartmaz mizanım.
Aklıma geldikçe yanıyor canım;
Babamın öldüğü yaşta gibiyim.

Güneş dünden battı ay erken aştı,
Yıldızım kaydı da meçhule düştü.
Azrail’i gördüm geldi dolaştı;
Hissettirdi en ilk başta gibiyim.

Etem-i ödedim tüm diyetimi,
Anlayan anladı her niyetimi.
Arıyorum artık sükunetimi;
Vuslat ummanına coşta gibiyim.

17.10.2013.ANKARA.