Düşbozumu Şiiri - Emel Yuna

Düşlerimdeki düşbozumlarım,
Bozduklarım
Bozdurduklarım
Dürtüp kurup kırdıklarım...
Üç yüz atmış beş kerelerde kurduklarım
Bir imiş, birdenmiş yıkıntılarım
Yıktıklarım
Yıktırdıklarım...
Açı kaymış, boşluklarım,
Kum olan duvarlarım,
Dalgalara tevekkülle, surlarım.
İhtilallere peşkeş zapt olunan umutlarım...
Gündoğumlarından ilk; demir iradeyle kararlılık,
Gün batmadan paslı mağlubiyeti tütünün.
Aldıklarını sandıkları bende duruyor.
Ben verdiklerini iade etmek istiyorum
Hani, haksızlık olmasın!
Hadi şimdi uykuya düş
Sıvan...