sen hiç durma
geceye can dokusun ellerin
yörük göğüne keçe
Fadime düşlerine kanaviçe
iris baharına yağmur olacağım ben
çoban ateşlerine gece
bir suyun başucunda mayısın ardı
bir ateşin altında temmuzun önü
köze doğru düşekanka uyanacağım
senin yüzünde yazdan kalan bir çocuk
öyle güz önünde
öyle dereserpe
öyle zor
beni soruyor
bana uğruyor
sonra Urla adlı bombahar
deniz kumu anlıyor beni
şatolar şapeller balıkçı barınağı
yirmi dört saatte yirmi beş saat
sırtımızda bizden ağır ütopya
yaşama çapraz tutunuyoruz
biliyorum tahta çürük mıh tutmaz
sevgilim çürüme de yaşama dahil
ölü bir ağacın gövdesinden
kolları sonsuzca açık
bir saparna fidanı gibi
çimlenmek yok mu!
de ki
olacaksa ölüm
böyle olsun!
Ali Tekmil / 30.10.2016- Urla.
Ali TekmilKayıt Tarihi : 1.11.2016 23:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Tekmil](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/11/01/dusbakisi-gulayna.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!