Bir ağacın ömrünün, son yıllarındaki gibi kaskatı duvara yaslanırken.
Tam karşında, kapı aralığından bir çocuk bakakalır sana.
Hele ayağını öbür ayağının üstüne attın mı,
Çocuk bakmaya doyamaz, hatta saçları beyazlar aşkından ama sen ona anlatma.
Yanakları kızarıp utanır, mahçup olur gözlerine bakamaz bir daha.
Hem elinde bakmaktan başka bir çaresi kalmamışken,
En son karşına çıktığında, yılgın bir merhaba sonrasında,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta