Duşan Akşam Şiiri - Alper Eğrikar

Bir ağacın ömrünün, son yıllarındaki gibi kaskatı duvara yaslanırken.
Tam karşında, kapı aralığından bir çocuk bakakalır sana.
Hele ayağını öbür ayağının üstüne attın mı,
Çocuk bakmaya doyamaz, hatta saçları beyazlar aşkından ama sen ona anlatma.
Yanakları kızarıp utanır, mahçup olur gözlerine bakamaz bir daha.
Hem elinde bakmaktan başka bir çaresi kalmamışken,
En son karşına çıktığında, yılgın bir merhaba sonrasında,
Çocuğun gözlerinden mutluluk, yeri gelse yaş olarak dökülecek.
Yılgın bir merhaba sonrasında, buruk bir elveda.
Çocuğun gözlerinden hüzün, hiç gitmeyecek.,

aaaaaa