Yangınımızın közlerinden bir zeminde sana sarılır benliğim, soyutlanmış bir yaşamdan. O soyutlanmış yaşam ki! Mutluluklarının sarmalında ve notaların tınılarında coşkuyla sarılırken birçok beden, tek tek kırılır tellerim, perdelerim düşer donuk zamanlara… Anlayamadan.
her türlü esaretten
kurtararak hayatımızı,
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
