Düş Yorgunu Memed Şiiri - Ercan Cengiz

DÜŞ YORGUNU MEMED

ha ayın başı, ha ayın sonu
kendini bildi bileli, eksilmedi çilesi
ev kirası, elektrik, su parası derken
gitti maaşın yarısı

ekmek peşinde Memed,
işin yolunu öğrendi koca bir şehirde
ve bir tavuğa bir yevmiye etin kokusu girince eve

şehirde köylü, ne de olsa medeni!
şehre yabancı alnında mührü
kuzey kapısından girmiş olmalı
sofrasında dünden kalma yemeği

yine karanlık bastı, yine uyuma zamanı
sigortalı bir işçi gibi, yarını var onun
kafasını koydu yastığa yumdu gözlerini
kıvrıla kıvrıla indi melekler

melekler geldi ya, iyi haberleri verdiler
artık bir evi var Memed’in,
etrafında türlü türlü meyve ağaçları
cennet bahçesinden boy vermiş
açmış rengarenk çiçeklerini
mahalleyi topluyor yanına
bir de son model kırmızı mercedes ki
havuza veriyor rengini

Memed bir şahin bakışlı
öyle huzurlu ve öyle mutlu ki
kuştan hafif görüyor kendini
dünya nimetlerinde kalmamış gözü
büyüyor da büyüyor çocukları

yok, yoktur artık, elinin altında dünya
ismini duymuştu uçağın, şimdi içinde
cebinde değil parası, şifreli çantasında
karnı tok, gözü tok… mal-mülkün hesabı yok

şalvar gitmiş, etek gelmiş, takılar içinde hanımı
bir başka uzamış tırnaklar
ve her hafta başka bir renkte saçı

yine geldi o sabah, zorbela açtı gözlerini
yine o ses çıkaran karyola
kireci dökülmüş, sararmış dört duvar içinde
ısıtmaya para isteyen soba
bıkmadan harçlık isteyen beş çocuk ve ana
ve tısss’layarak akan su
ve ezan sesiyle başlayan
sırf gıcıklık olsun diye bu hayat

gitti Memed, geldi Memed
geç kalıp delinmesin diye yevmiye
hep yarım bırakılan çayı
çiçekleri dökülmüş sofra bezinin üstünde

rampayı çıkınca yukarı
tıka basa dolu halk otobüsü (işkenceden saymazdı kimse)
Anadolu yakasından kaptığı gibi
Avrupa’ya indirirdi Memed’i!

nefes nefese giyindi zimmetli tulumu
her zamanki gibi geçti tezgahının başına
çiviyle kazındı gece ve melekler inmezdi

ekşimiş bir surat üstüne, bir de baş ağrısı
erkenden tüttürülen kaçıncı sigarası
ne de efkarlı çıkıyor dumanı… ne de efkarlı

işçi bayramına çağırdılar Memed’i
bayram deyince şeker geldi aklına
çocukluğundan kalma bir tek bayram şekeri
giyindi bayramlığını
yeni bir delik açtı kemerine
çok şey gördü şekerin dışında
pankart taşıyanlar, slogan atanlar
ve üstüne bu yaşta copla da tanıştı

(Adsız Fırtınalar Doğuyor)