Düş Yorgunu...
Düş yorgunu gecelerden sen vurgunu çıkarmışım sabaha
ve daha da koşar mışım soluk soluğa ardından
kanadında umar mışım kelebeklerin umudu
karasına düştüğümdü gecenin
pencerenin önünde kör
görmezdin.
ruhum sana çıkardı ya sevgili, Ölmezdim.
Bölmezdim geceyi günden akşama ve yarına daha
ötesine taşıdığım kavgalarıma sevgili
davalarıma bitim/sızım
bazan karmaşam
bu akşam da ben de kal sabaha kadar
çay, sigara, şiir benden
senden de ilham perisi
gelir sevdiğim gerisi
bilmezsin.
ruhun ben de kalır ise sevdiğim, Ölmezsin...
Kayıt Tarihi : 15.1.2017 19:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
....
![Mehmet Kesici](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/01/15/dus-yorgunu-15.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!