Düş Yitiği. Şiiri - Enver Özçağlayan

Gülzârın bülbülü gülsüz ötmüyor,
Hüzün var gönlümde, çile bitmiyor.
Hep seni aradım yıllar boyunca,
Dağ dağ oldu hasret, ömür yetmiyor.

Leyla oldu bende Mecnun gözüyle,
Çöllere savurdu bir tek sözüyle.
Güneş gibi yaktı, kavurdu beni,
Serapta göründü yakan közüyle.

Bazen gurbet oldu, gitti uzağa,
Maksadı düşürmek beni tuzağa.
Bir gizli gayeyle işkence edip,
Bağladı gönlümü yazda kızağa.

Neler çektim, neler onun elinden,
Kimseler bilmedi mazlum halimden.
Yine hazan vurdu, günler sarardı,
Ömür bitti, soran yok ahvâlimden.

Sebepsiz sebepler üretti hergün,
Yokluğu ömrümü tüketti gün gün.
"Razıyım rüyada görsem gelmesen"
Ömrümün son günü olsaydı o gün...

31.01.2018
Fatih-İST.