Kimse bilmedi,
Her gün,
Hasarlı gecelerden,
Zerzebil olmuş sabahlara,
Göz açtığımı...
Kimseler görmedi,
Düşe kalka,
Tökezleye tökezleye yürüdüğüm,
Tozlu topraklı yolları.
Kimseler hissetmedi,
Yüreğimde,
Kurşuna dizili,
Kanamalı yaralı sevinçlerimi...
Uyandığımı gördüler,
Yürüdüğümü gördüler,
Güldüğümü gördüler...
Her gün adım adım öldüğümü,
Görmediler.
Duymak istediklerini duydular.
Görmek istediklerini gördüler.
Onlar, kendi istediklerini,
Ben de yaşattılar.
Kederler içinde boğulduğumu,
Kaç umudumu,
Sabahlara yolcu ettiğimi,
Kimsecikler bilmedi.
Haydi uyan yüreğim!
Düş yeniden yollara...
Sana,
Senin kanından başka,
Kan gerekmiyor.
İyileşmen için,
Kendi kanını,
Kendine vermen gerek.
Kayıt Tarihi : 13.10.2021 18:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!