Düş Yelkenin/den Şiiri - Seda Karakaşoğlu

Topraklardan doğan güneş gibi, hayat insana doğarken;
Eller susmuşken yürek insana küsmüşken,
Ve nefes artık çoktan susmuşken,
Gitmeler neden hissedilir bu kadar?
Hüzün kokan gökyüzünden uzaklarda?

Nefesler azalmış, avuçlarda bir avuç toprak var şimdi,
Zamanlardan geriye, geçmiş bir zaman var şimdi,
Martılar hüzünlerle uçarken başucumdan.
Defterlere yazılan, bir geçmiş var şimdi.
Gözlerde takılan bir düş var zamanda..//

Saniyelerden uçuşan,
Hislerle karışan,
Bir düş yelkeninde şimdi,
Rüzgara boğulan; bir hayat var şimdi.