Düş Yarıkları Şiiri - Muzaffer Koç

DÜŞ YARIKLARI

Tozkonmaz yerdir yürek!
Aklın arkı geçer saf mayasından.
Yaşamın çarkı orada döner
Sissiz pussuz ve ezelsiz ahirsiz.
Örünmez-yüzünde Karalıdağ’ın
Gepgeniiiş yayla hayaaat…
Tırmanırsın kuz yolaklarını
kıvrıla kıvrıla…

Depremce sallanınca şif uykuların;
Sinene çekersin sabah, ilk-ışıkları
kıvrana kıvrana…

Taze bineğe ermiş taysa hayat;
Atlarsın sırtına, sazında dındını
Karışırsın vahşi yılkılara…
Koşarsın geçilmez dağ-dürümlerini
Kah eşkin
kah doludizgin…
Düşlerin
kökünden
yarıla yarıla…

Sincap tez-canlılığıyla yıkayıverirsin
İçinin turp-acısıyla yoğrulmuş
Işık-görmez pürçeklerini…”
Hamurun
terinden
sıyrıla sıyrıla…