Düş Yansıması Şiiri - Arıkan Akar

Bugün dünyanın havası biraz suçlu
Eh biraz da mahkum var olmaya
Bulutların adına söylüyorum bunları
Yüksekten bakınca
İnsanlık, uzanmış açık bir ele benziyor
Avuç halinde merhamet beklercesine
Kapansa da tüm kapılar insanlık tarihine
Her acının sonunda açık bir pencere vardır
Kim bilir belki adı umuttur..

Umut neydi ki?
Okul defterime ve sırama çizdiğim güneşe benziyordu biraz
Umudum aç gözlü değildi
Hiç göz dikmemişti kralların tacına
Günün ak ekmeğine sevdalıydı umudum
Tarlalara,
Kuşların kanadına,
Ve gölge değirmenlerine

Kapılar tutulmuş
Ve tüm şehirler yenilmiş
Yoksa
Dünyanın dışında mıydı
Özlediğim zafer
Ama ben bu oyunlara gelmem
İnadım inat!
Özgür kalacağım işte
Bir başıma
Ve insanoğlunun dokunmadığı yalnızlığımda

Yitirip bulmak yaşamı
Ve bulmak yeniden
Karanlıktan bizi besleyen ateşi
Aydınlatacak insancıl yolları..

Çalsın renklerin çanı
Kulak verin
Parlayan şekillere
Oysa insanlık ne kadar uzak
Düş kurmaya
Belki de yorgundur..
Ve ben çırıl çıplak yalnızım
Adım yazılmış
Tepeden tırnağa
Ölüm basamaklarına
Ama söz verdim kendime
Hayal kurmadan bu kışı geçirmeyeceğim
Kara berrak postallarımı giyip
Yürüyeceğim yaşamın üzerine