Düş Ve Tereddüt Şiiri - Gülşen Destanoğlu

hep mi yanılır insan
hep mi yenilir böyle

dökmeli taşları dürüstçe

ne zaman bir eli tutsam
sevmeye kalksam birini
tamah belirir köşede
umut kisvesinde

bırak der ehvenişeri
sakın kaptırma kendini
boşa harcama emeğini
bu değil düşlerindeki

tereddüt yakınca elimi
tutamam
şüphe kısınca gözlerimi
bakamam
eskisi gibi

yahu
bu düş ne ola ki

düşler
düş kalsın diye mi
düşüyorum hayattan
deşiyorum kendimi

erteliyorum
tüketiyorum herşeyi

düşler düşmanım mı ki