Düş ve Gerçek Şiiri - Mustafa Ayık

Geç kaldı derken erken açtı
Şu gönlümün çiçeği
Bir hoyrat yel savurdu inceden inceye
Bir güneş doğacak sanmıştım
Batan ayın peşinden
Oysa uzunca bir yol kat ettim
Gündüzden geceye
Mutluluğu aramak için çıkmıştım yola
Tatlı bir türküm vardı
Köpüren maviliğinde denizin
Birlikte söyleyecektik gecenin mehtabında
Bülbül misali şarkıları
Bir başka olacaktı tadı kımızın
Meğer hayal etmek güzelmiş
O zaman her şey yerli yerince
Gelecek ise seven gönüllerin cümbüşü
Gerçekler geldikçe göze
Bir bir uçuşuyor avuçlarımdan
Uçuşuyor aptallığımın düşü
Ne Tanrıya çatasım var ne de sana
Bak bu yazgım değil
Sen ise ne kadar zararsız
Kadere baş kaldırmış koşuyor
Sen olmaz desen de
Çaresiz gönlüm ne kadarda arsız
Layık değilsin sen gönlüm acıya
Mutluluklar uzak olsa da
Erişilmeyecek yıldızlar misali
Ağlamak yiğitliğe sığmaz
Mutlu olamıyorsan da üzülme
Bırak onların olsun peri masalı
Sen insanlığı sev sevmeyi sev
Sen sevenleri özgürlüğü sev
Sen iyisi mi tümden yaşamayı sev
5.6.1988