25 Haziran 2013 Salı 04:27:49
= 000.000.009 =
Düş ve Düşünce Gücüyle İnsan! .
“BİTMEYEN KAVGA” Adlı Romandan:
“/ Sonunda Akşam Olmuştu! . Caddenin Işıklar Yanmış, Köşedeki Lokantanın Yanıp Sönen Neonları Kıpkızıl Işıklar Saçıyordu Havaya! . / Odası Okşayıcı Bir Kızıllığa Bürünmüştü! . / Ayaklarını Beyaz Yatak Örtüsüne Dayamış, İki Saattir Küçük, Sert, Sallanan Sandalyede Oturuyordu! . Ortalık Adamakıllı Kararınca Ayaklarını Yere İndirdi, Uyuşmuş Bacaklarını Ovuşturdu! . Bacaklarındaki Karıncalanma Geçinceye Dek Bir Süre Kımıldamadan Oturdu, Sonra Ayağa Kalkıp Abajursuz Lambaya Uzandı! . Oda ve Eşyalar Aydınlanıverdi Birden! . / Ceviz Konsol ve Havı Dökülmüş Soluk, Kırmızı Halı Ortaya Çıktı! . /” { Kitap Adı: BİTMEYEN KAVGA – Kitap Yazarı: John STEINBECK – Çeviri: Ülker BAYKAL – YAYINEVİ: ÜBL Yayınları-Ankara-Kasım/2005 – Sayfa:005 – Kitap Cümlesi Derleme Çalışması: Kemal KABCIK – ANTALYA - 25 Haziran 2013 Salı 04:42:27 }
Daha dostum eller ile gezer mi?
Solmuş derler gül benzinin iziği,
Daha dostum eskisinden güzel mi?
O ne dedi, sen ne dedin varıncak?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta