Düş ve Büyü Şiiri - Salim Kabasakal

Düş ve Büyü
Ve gizemli bir düş ucunda büyücü
Mavi, mor, kırmızı
Bıraktım kendimi sessiz boşluğa
gömdüm başımı derin yankılara
Bıraktım seni
Kimsesiz, içli bir çığlığa

Ve gizemli bir düş ucunda büyücü
Özledim seni, İnce ince çıkan kemanın son sesinde,
Ve hayalin savurdu; harlanmış tutkuları mavi yankılarda
Kapattım gözlerimi tutkulara gebe sarhoşluğumda
Karanlığa saplanmış pisliklerden sıyırdım göğsümü,
Geride kaldı, aşkın arkasındaki sis
Dağıldı karanlık, dağıldı büyü, dağıldı düş ve durdu zaman
Ve dindi maviye çarpan yalaza rüzgar...

Ve gizemli bir düş ucunda büyücü,
Varsın benle çoşsun aşka susamış kadın
Asasısında seraba kesilmiş gizli bir Aşk.
Ve o an;
Aşkın mahrem teni dokundu, meçhul bir ben
Küflü bir zamandan sıyırdım seni
Kendi hiçliğimin senfonisinde acılı bir sesle
Yitik bir zamanda yaşadım ben.

Ve gizemli bir düş ucunda bir büyücü
Gamzeme kapılmış gülüşlerimin yankısında
... gel uyandır göğsümü şarap kızılı yangınlardan
Bırak kalsın hayat, bu gece düşte felç
Bir kadının kalbinde durup sayıklama
dudaklarım.
Gitmek,
ela gözlü çalkantılı bir şairin gözlerinden
Usul usul gün ışığına...
Ve gizemli bir düş ucunda bir büyücü