Düş Vakti Şiiri - Hatice Nayır

Sonra bir aşk ısmarladım kendime
Şöyle en efkarlısından, en delisinden
Gramofondan Zeki bey sesleniyordu
Bir ihtimal daha olacak mıydı, bilmiyordum
Gerçekten

Kalktım, bir çay doldurdum sonra kendime
Hem de şöyle en koyu, en demlisinden
Açtım penceremi, denize baktım
Baktım, var mı buralara bir gelen giden
Sevmekten

Deli bir sabah yarattım sonra kendime
Hem de pırıl pırıl, en güzelinden
Uzandım, kedimi sevdim usulca
Yanımda dinmeyen bir yürek ağrısıyla
Hafiften

Sustum sonra, bir düş kurdum kendime
Şöyle aşklı meşkli hiç olmayacak cinsinden...