saat; usulca, sessizce ilerler
gözler kapanır yavas yavas
hatıralar canlanır karanlık odada
birden, 'Düs Vakitleri' gelir çatar
'sessiz bir park köşesi
serin bir sonbahar günü
sarı yapraklar, yere düşmekte
utanan, titrek, çıplak ağaçlar
ıslak bir nefes,
saçlarımda süzülen
yalnız sen ve yalnız ben
sarmaş-dolaş 'sevdalı'
siyah-beyaz bir fotoğraf karesinde
masum gözlerle birbirini izleyen
ölesiye suskun, ölesiye sevdalı, ölesiye mesut...'
bir rüzgar uğultusu,
penceremden süzülen
çırpınan perdeler, titreyen ayaklarım
saat gecenin ertesini vurmakta
ah! ne kötü zaman
' Düs Vakitleri' sona erdi yine
koltuğum tat vermez oldu artık
^şimdi yatma zamanı.^
'uyku saatim geçiyor.'
17-10-2000
11:40
Kayıt Tarihi : 17.10.2000 08:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!