Düş'üş Şiiri - Nihat Zengin

Senin bir ellerin var, beyaz,
Yüzün de var seçemiyorum.
Ellerini alıyorum ellerimde dursun,...
Ellerin..Tanrım..Beyaz ve kar..

Saçların evvela siyah ve sonra uzun,
Her türlü başkaldırıya müsait rüzgârda,
Dokundukça uysal ve edilgen dokunuldukça,
Yine de rüzgârda dağınık bir ayaklanma,
Dalga
Dalga..

Anlam da yırtılır kaç kez tanığım şu gözlerle
Kahkahanın boğumunda ötelenen ey sahici sen;
Yüzünün hüznünde sevincin
Sallantılı bir Orta Doğu ülkesi!

Öyle manidar gülüşler yok,
Çit atlıyor Oya'lar bu ülkede.
Saflar sık tutuluyor ilkokul sıralarında,
Oysa sütü içenden habersiz herkes.
Edebiyat terimleri karşılayamıyor,
Anlatılmak isteneni,
Devrilen onlarca şişelerin yerine
O hüzünlü Ortadoğu ülkesi,
Yüzünün hüznünden bir parça vermen yeterli

Kelimeler yağar ansızın,
Ellerin, saçın, rüzgar, dalga, siyah, tanrı
beyaz, kar, yüzün, hüznün,
Yinede seyrine doyum olmayan,
Her gerçeğin ötelenmiş yalanları açığa vurduğu.
… o ülkede.
Her düş'ün ardından..
Bir ''DÜŞ’üş'' görülür..
Tanrının yüzünden hüznüne