Düş'ünce Şiiri - Yadin Burak Kaya

Seni düşündüm Ya Rab.
Tanımadan, seni düşündüm.
İstikbalim geldi gözlerimin önüne,
Üşüdüm...
Terk etmiş beni cesedim,
Omzumda ruhum, günahtan örülmüş bir tabut içinde,
Nefsim kemirmiş yüreğimi,
Reddetmiş beni kemiklerim,
Kefen tutmamış bedenim;
Tüm cevaplar sükût peşinde...

Seni düşündüm Ya Rab.
Anlamadan, seni düşündüm.
Mazi geldi gözlerimin önüne,
Üzüldüm...
Sana atmadığım her adımda,
Sana tamlamadığım her yarımda.
Sana açmadığım her baharımda,
Bin yaprak dökülmüş de gözlerime;
Göremedim…
Duymak sana,
Ölmek sana;
Görmek sanaymış meğer
Bilemedim...

Seni düşledim Ya Rab.
İkra değdi Resulün kulaklarına da,
Ben yine,
Okumadan seni düşledim.
Isıtacak bir istikbal istedim gözlerime,
Dirilecek ceset istedim,
Omuzlarıma güç, kemiklerime kefen istedim.
İstedim de;
Sus dedi nefsim.
Sus!
Sen terkedildin,
Ümitsizsin...
Çaresizsin...
Çünkü
Sen beni dost eyledin...

Karanlık çöktü üzerime,
Aczim, ecelim oldu.
Yevm gelmeden bedenime;
Mevt doldu.
Güldüklerim, sevdiklerim, aldıklarım hiç oldu...

Ve en sonunda,
Seni okudum Ya Rab.
En çıkmazlarda,
Bedbaht nefsimin biçare çukurunda,
Seni okudum, seni öğrendim...
Bin karanlığa güneş buldum.
Umuduma kardeş buldum.
Yakmayan bir ateş buldum.
Hiç durmadan okudum...

“Rabbin seni terk etmedi,
Ve sana darılmadı da...”
“Rabbin seni terk etmedi,
Ve sana darılmadı da...”
“Rabbin seni terk etmedi,
Ve sana darılmadı da...”
(DUHA/3)

Meftun, 2023