Düş Tutulması Şiiri - Harun Özmen

Önce gölgesi düşse resme
Bir mum alevinde donsa renkler
Zaman atını bağlayıp köpüklere
Alsa dibine denizler.

Sonra ağırdan atsa kalplerimiz
Aşk dursa hayatın şah damarında
Kopsa aklımız, dikilse dilimiz
Kelimelere yapışıp kalsa nefesimiz.

Önce bahara geç kalsa çınar
Bulutlarda beyaza takılsa elleri
Anı bin yıl gibi yaşayanlar
Getirse Zühre yıldızından düşleri.

Sonra zor sancılarda bir bebeğin
Çığlıkları usulca büyüse
Koşmaz olsa günleri takvimin
Çocuklar yavaş yavaş sevilse.

Yavaş yavaş büyüsek
Yavaş yavaş sevsek
Yavaş yavaş sevilsek.