Düş'tün Şiiri - Hatice Nayır

Bu sabah İstanbul'a uyandım
Bir de baktım Kızkulesi karşımda
Gözlerimi kapatıp bir daha açtım
Gördüğüm düş gibi değildi oysa...

Topladım dağılan martılarımı
Onlara hatırlı bir kahve ısmarladım
Sonra da çıkarıp pabuçlarımı
Boğaz'ın serin sularına yuvarladım.

Dedim ki,"Ben'im bak o gelen dalga...
Gökteki komik bulut bile bana benziyor
Ellerini uzatıp dokun bir bana
Saat hala bak sabahı çeyrek geçiyor."

Gülümsedin bana, baktın dalgaya
Hışımla saçlarını yaladı geçti
Ardında bıraktığı deli fırtına
Hem seninle idi, hem de değildi.

Böyle bir şiirde kim olmak ister
Bir gülümsetir seni, bir deli eder
Aslında her şey bir oyun değil miydi
Gitmek de, kalmak da elimizdeydi.

Şimdi başka bir bulutun peşine düştün
Oysa sen hep bende kalan bir düş'tün.