insanı ürküten bir kedere dönüşüyor yüzümüz. Biz ölümlü hayatlarda, ilmek ilmek örüyorken yanlışları
kader her seyin uzağında umutla bir sis bulutunu dağıtıyor.
Ayrık kapıların eşiklerinde asılı kara poşetlerin içine bırakılan umudun adı oluyor yaşamak…
Emanet duruyor üstümüzde.
Kayıp ülkelerden gelip içimize çöreklenen hüznün, nemli bulutlar gibi acımsı damaklara yapıştığı ve iyileştikçe mora çalan kanlar içinde bir dünya düşün.
Ve düşün ki adı umut .
Dün bir fotoğrafta gözlerini gördüm
İki uzak yıldız gibiydiler, dalgın
Bilsen neler anlattı bana, sessizce
Bir sevgiyle derinleşen bakışların.
Orda değildin sanki, bir başka yerde
Devamını Oku
İki uzak yıldız gibiydiler, dalgın
Bilsen neler anlattı bana, sessizce
Bir sevgiyle derinleşen bakışların.
Orda değildin sanki, bir başka yerde
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta