Düş'süz Şiiri - Tuna Kanaş

Yüreğim ölü düşlerin mezarlığı,
Diri diri toprağa gömülen,
Sahipsiz bir mezarlık
Hergün bir biri ardına gelenlerle dolu,
Kiminin avucunda cam kırıkları
Kiminin avucunda ise bir tek saç teli,
Nedeni bilinmeyen bir keder
Seslensek kim duyar ki
Kim tanır ki bizi,
Kör sağır karanlık bu çukurda
Parçalanmış bir bedeni,
Umutsuzluğu tanımışız.
Yarının geleceği olma inancını yitirmişiz.
Etrafımız dikenli tellerle örülü,
Mayın dolu mesafeler
Yaşamın binlerce engeli yığılmış önümüze.
Geceyi yüzümüzle örtüyoruz,
Mezar taşı bile olmayan düşlerim le
Yapayalnız kaldım,yüreğimin mezarlığında...
Aklım gözlerinin denizinde,
Yüzme bilmeyen çocuk gibi,çırpınıyor.
Ölümü bildiği hâlde yaşarcasına
Çırpınıyor gözlerin de...