Düş’sün sen Şiiri - Erdinç Sert

Şu dağların ardını, gören varmıdır.
Şu yaralı kalbimi, bilen varmıdır.
Sessiz sessiz ağlarım, duyan varmıdır.
Yüreğimde hasretim, aşksın sen güzel.

Dağlarına kar yağsa, üşür bedenim.
Papatya’m boyun büker, donar yüreğim.
Ötmez oldu, gül bahçemde bülbüllerim.
Gecelerimde doğan, Ay’sın sen güzel.

Yağmur yağmur yağsana, özledim seni.
Kansın papatya, gül; mor sümbülleri.
Açsın güller, ötsün artık bülbülleri.
Rüyalarıma giren, düş’sün sen güzel.