Düş Sokağı Şiiri - Serkan Erkan

Hangi aydı seni gördüğünde gözlerim? 

Hangi mevsimdi içime çektiğimde kokun?

 Hangi sendin tenimde hissettiğim sıcaklığın? 

oğuk bir yara oldu gönlümde yokluğun! 
 


Hiç ısınamadığım yazında kavruldu ümitlerim,

Yâr oldun gönlüme açtı güllerin.

Güz oldu bahçemde soldu çiçeklerim,

Bir damla suyuna hasret biçare bedenim...
 


Sen yakınken ırak bakışlarında,

Aşk kokuyor esen meltem rüzgarlarında...

Ben yokken senin en sade hatıralarında,

Sen hep varsın dört mevsim diyarımda...
 


Özlüyorum hiç tükenmeden içimde yağmuru,

Baharın Nisan'ı hatırlatması gibi!

 Bakışlarındaki soğukluğu...

Sarılmış sevdana, bekliyorum ayazında,

Bana bir gel desen, koşardım ardın sıra yollarına...
 


Tutmak istedim ipek tenli ellerini,

Koklamaya doyamadığım saçlarına dokunmak...

Sen giderken, kokunu çalan rüzgara bıraktım kendimi.

Dağıttım sevdamın rengini,

Kayboldum düş sokağında, unuttum gözlerimi...
 


Şimdi her gece olduğu gibi güneşi bekliyorum,

Hiç bir sabaha açmayacak olsam da gözlerimi...

Her yıldız kaymasında bir dilek tutuyorum,

Her rengine boyanmak için, unuttum gözlerimi.

Düş sokağında kurdum ben, seninle en güzel hayallerimi...