Çocuk gibi ağlamaya başlıyorum 
Bazen düşler sokağında ne 
Yapsam anlatamıyorum kendime 
Bazen bir serseri bazende bir
Şair oluyorum işte bir anda
Ama kaç mevsim geçmiş kaç 
Bahar artık görünmüyor bendeki
Ölümsüzlüğün aşka olan inancım 
Yok artık ne sevgiler sevgi nede
Aşkları düşler sokağının 
Kendime olan savaşlarım oldu
Benim insanlar tarafından hep
Yargılandım işte hayatın acımasız 
Yüzünü bir kez daha gördüm 
Artık geçmiyor düşler sokağında 
Hatalarda oldu belki ama neyi 
Hiç anlayamadık onuda hiç
Düşünmedim belkide işime gelmedi işte bazen düşüncelerde 
İzletiyor insana ama düşler 
Sokağında....
Kayıt Tarihi : 27.8.2024 20:24:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!