Düş sokağı Şiiri - Murat Şair

Çocuk gibi ağlamaya başlıyorum
Bazen düşler sokağında ne
Yapsam anlatamıyorum kendime
Bazen bir serseri bazende bir
Şair oluyorum işte bir anda

Ama kaç mevsim geçmiş kaç
Bahar artık görünmüyor bendeki
Ölümsüzlüğün aşka olan inancım
Yok artık ne sevgiler sevgi nede
Aşkları düşler sokağının

Kendime olan savaşlarım oldu
Benim insanlar tarafından hep
Yargılandım işte hayatın acımasız
Yüzünü bir kez daha gördüm
Artık geçmiyor düşler sokağında

Hatalarda oldu belki ama neyi
Hiç anlayamadık onuda hiç
Düşünmedim belkide işime gelmedi işte bazen düşüncelerde
İzletiyor insana ama düşler
Sokağında....