Düş Şiirleri III Şiiri - İsmail Uysal

Bir cuma gününün akşam üzeri
Elim cebimdeydi, kış olsa gerek
Nasıl özlemiştim bir bardak çayı
Bir sobanın başucunda durmayı...
O an özlediğim ne varsa tek tek
Ardımda bırakıp düşünceleri
Koşar adımlarla ben yürüyerek
Hiç unutmuyorum gittiğim yeri

Her ikimize de birer çay aldım
Kaç şekerli olsun diye de sordum
Ne olduysa işte göz göze geldik
Ve işte biz o an çok göze geldik
Çocuksu ne varsa sırtıma vurdum
Büyüdüm, ömrüme çokça ay aldım
Artık ne düş gördüm ne hayal kurdum
On sekiz yaşına çakılı kaldım.