Gizlemlerden bir sandalın kürekleriydi,
can havliyle asıldığımız.
Masal kelebeklerinin rengarenk kanatlarıydı
güneşimizi aydınlatan.
Pamuk Prenses’in gülüşüydü,hüznümüzü dağıtan.
Ve iyilik perisinin sihirli dokunuşuydu,
mutlulukları çoğaltan.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta