Düş Pişmanlığı Şiiri - Meczub Ehli Hercai

Kimseler bilmez,
Bir rüzgar taşır seni bana,
Kokun dolanır etrafımı dolar içime sonra,
Bir nefesi son nefese bedel bir aşkın kokusu bu,
Bir hevese tutulmuş kalplerin sevdası bu...

Dualara tutunur insan,
Dileklere bağlanır en iyilerine hemde,
Hep iyi temenniler besler iyimser gülümsemeleri,
Ama gerçek hep acıdır,
Küstürür sevdaları,
Ne martılar kahkaha atar artık,
Ne de altı şişmiş gözler gülümseyerek bakar ardından...

Bir gülücükten bir öpücüğe çekilir film şeridi gözlere,
Her hatıra bir hayali her hayal bir hatırayı anımsatır,
İçin acır böyle sapı süslü bir bursa bıçağı yemişcesine yüreğinin,
Son atımlarını yapar gibi hızlı çarpar biraz sıkar nefesini,
Ciğerin daralır kurur boğazında düğümlenen hıçkırıklar,
Kıçıkırık bir kahvenin kırık dökük duvarının dibine çöker kalırsın,
İzlersin o filmi içinden ne delilikler geçerken,
Pişmanlığı yeniden tanımlayacak kadar üstad olursun pişmanlara,
Belki sende delirirsin bu yüzden ve bir meczub olursun düşmanlara...