Düş Perisi Şiiri - Latif Memiş

Terk edişlerle başladı şehrin kurşungeçirmez öyküleri
Sıradanlaşmış karanlığın buluştuğu ruhlarda
Tanelerce dökülen uçurumlar akıyordu
Susmuş her kalabalığın inatla yürüdüğü
Beyinlerimize asılı kalmış birçok yaşamlarımız
Yaşama asılmış karmaşık adımlarımız
Adımlarımızda yürüyense insansı masallar
Ve sen düş perisi NEOLATİA
Ruh ateş, kan ışık, dönüştükçe birbirine dönüyor
Büyüyor izlerin hiçliği anlaşılmazlara rağmen
Buğulanıyor metafizik metanetle
Yaşamlarımıza hükmettikçe korkularımız sürgün
Sensizliğe kurşunlar, kadehleniyor düş perisi
Ellerlinden yakalayabildiğimce dokunuyor
Teninden süzülürken değerleniyorum
Düş perisine şarkılar adıyorum

Tutkular nereden başlar yaşlanmaya
Ne zaman avuçlayabilsem sevgimi
Özgürlüğüm bedel ödüyor
Düş perisi gülümsüyor
Reveransı adımlarımın seninle anımsıyor geçmişi
Gölgen ürktükçe grisinden bulutun
Bulutlanan sen olur yağarsın
Yağdıkça yeşillenir gözlerin
Serinlenir düşlerin düş perisi
Bakışlarına perdelenmiş sağanak
Gizemin derinlere mavilenmiş
Fırtınana dek düş perisi.