Düş Perdesi Şiiri - İsmet Zeren

Düşlerimi sakladım bir mavi yelkenliye
O mavi yelkenliyle dümen kırdım maziye
Ellerinde karanfil bir kadın bekliyordu
Gözlerinde yaş vardı gülerken ağlıyordu
Yanakları acıdan çizgilerle doluydu
Haykıracaktı ama gururdan susuyordu
Beklediği sevgili benmiyim bilmiyordum
Beklediği sevgili olmayı istiyorum
Yelkenimi dolduran rüzgarlar diniverdi
Düşlerim bu limana sessizce iniverdi
Kaybetmiştim burada o güzelim maziyi
Yitirmiştim burada o güzelim sevgiyi
O kadın ve ben mazide muammayız
Muamma çözülmeden bu düşten kopamayız
O sarı saçlarına gözyaşım karışmıştı
Artık biz bu dünyada hiç ayrı kalamayız
Yanlız düş ve elem ile yelkenini
Dolduran bu hüzün yelkenlisi
Hangi limana artık yanaşırsa yanaşsın
Bulamayacak inen bir efkar dümencisi
Çünkü o kadın ve ben bir başka alemdeyiz şimdi
Kalktı artık maziden simsiyah düş perdesi