Dokunurken ölüm şu hayat tezgâhında
Örülürken an ve an ipeğinden hiçliğin
Beklerken zamanı ben ipek kozamda
Ne zaman bitecek yalnızlığı kefenimin
Acının pençesinde dağılırken iskeletim
Ruhum biçimleniyor durmadan tenimde
'Aman gelme' dedim, bak geldin işte
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Devamını Oku
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta